کاروان

عبادت

در برابرش می رقصم

با پنجه های نازک پا

به گاه اذان صبح و نماز شب

      -  عابدانه  -

 

 

شال حریر را از سرم برمیدارم

و در هوا تاب می دهم

به چرخی سماع

     -  عارفانه -

 

خداوند من

رقص را دوست دارد

نه خوش رقصی را

        - عاشقانه  -

 

 

در کودکی این سخن را گفت

 

در گوش های من !

که در هوای او چرخ میخوردم

          - عاجزانه  ! -

 

 

 

 

 



+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱٢:٤۳ ‎ق.ظ ; ۱۳٩۱/٥/۱

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir